Asshak! Tales from the Sahara!

Na het grote succes van De zoutmannen van Tibet streek Ulrike Koch neer bij de Toeareg, een legendarisch volk van woestijnnomaden in de Sahara. In tegenstelling tot wat gebruikelijk is in de islamitische wereld dragen bij hen niet de vrouwen maar de mannen een gezichtssluier. De Toeareg houden zich aan ässhäk, een soort moraalcode. Het betekent een leven volgens waardigheid en het respecteren van alle levende wezens. Poëzie en muziek zijn hierbij van essentieel belang: de vrouwen brengen door het bespelen van de imzâd (een éénsnarig instrument) de waarden van hun volk in
herinnering, zoals moed, geduld en inlevingsvermogen. Kochs manier van werken leverde een intiem portret op van een adembenemende schoonheid.

After the huge success of The Salt Men of Tibet region Ulrike Koch resigned to the Tuareg, a legendary nation of nomads in the Sahara. Contrary to common usage in the Islamic world are with them not women but men, a face veil. Ässhäk adhere to the Tuareg, a kind of moral code. It means a life in dignity and respect for all living beings. Poetry and music are of essential importance: by bringing the women playing the imzâd (a string instrument) the values of their people
memory, such as courage, patience and empathy. Koch's method of working yielded an intimate portrait of a breathtaking beauty.

The story of the weeping camel!

The story of the weeping camel is een waar verhaal over het leven van een herdersfamilie in de Mongoolse Gobiwoestijn. Ze wonen in vilten tenten en houden schapen en kamelen. Als het voorjaar is aangebroken helpt het gezin bij de geboorte van de kamelenkalveren. Voor één van de kamelen is het een zware bevalling en met moeite komt een zeldzaam wit kalf ter wereld. De moeder verstoot haar jong echter en weigert melk en moederzorg te geven. Wanneer de hoop op verbetering vervlogen lijkt, worden de twee zoontjes van de familie door de woestijn op reis gestuurd om een muzikant te zoeken die het hoosh-ritueel kan uitvoeren. Zonder muziekritueel blijven de dieren langdurig huilen en zal een verstoten kalf doodgaan (Bron Bol.com)

A nomadic family in Mongolia’s Gobi desert faces a problem when a white camel colt is born in a difficult delivery and the mother rejects it. Repeated efforts by the extended family to get the mother to nurse the colt fail. The colt stands alone and cries for its mother. The family worries that the colt will not survive. Finally, Dude (Enkhbulgan Ikhbayar), the older boy, is sent to a nearby town to find a musician who can perform a “Hoos” ceremony.

Little Ugna (Uuganbaatar Ikhbayar) begs to go along. The two boys travel for miles across the desert, stopping at a neighbor’s yert, where Ugna is delighted by his first encounter with television. They travel on to the village, and then return home with word that a musician is on the way. A musical ceremony is performed in an effort to get the mother camel to accept her colt.

The Story of the Weeping Camel is a blend of documentary footage and narrative. Filmmakers Luigi Falorni and Byambasuren Davaa cast a real nomad family of herders and shot many of the events in the film as they occurred. The Story of the Weeping Camel was selected by the Film Society of Lincoln Center and the Museum of Modern Art for inclusion in the 2004 edition of New Directors/New Films. It also won the 2003 European Film Award. (Bron: Barnes & Noble)



La tête en friche!

The film tells the touching story of an adult that can barely read

 played by Gérard Depardieu and an elderly lady from a retirement home

 played by Gisèle Casadesus. Her love of words

and books drives his desire to finally learn to "travel

with words". It is a refreshing film with a joyful,

 hopeful, moving story which shows, I think France

 and French culture. I am not a fan of Gérard Depardieu

but in the film he is subtle and makes Germain

(the name of his character) truly believable as

the "the village idiot" as we say in French!

Gisèle Casadesus is poignant in her role as Margueritte

with two Ts. "She brings an energy to the screen that belies

her age" from Paris Update.This movie also shows what

I have been reflecting on in the  past few weeks: telling a story as

a way of teaching a new language. Teaching is about telling

stories and  Germain is the perfect example of this. He was never

 good at school but when an old woman starts to tell

 him stories, he shows that he is not so dumb afterall.

Germain leidt een rustig leventje samen met zijn vrienden

uit het café en zijn vriendin Annette. De 45-jarige Fransman is

nagenoeg analfabeet en in zijn vrije tijd telt hij duiven in het park.

Met zijn moeder heeft hij een moeilijke relatie.

Zijn vader heeft hij nooit gekend.

Op een dag ontmoet hij Margueritte, een gepensioneerde

 belezen dame, die veel van de wereld heeft gezien. Ze woont alleen

in een bejaardentehuis en verblijft ook graag in het park

 om duiven te tellen. Tussen Germain en Margueritte groeit

een warme vriendschap die het leven van Germain

voorgoed zal veranderen. (bron: bol.com)

Brodeuses! A common thread!

The film won "Critics Week Grand Prize" and "SACD Screenwriting Award" at the 2004 Cannes Film Festival. It is also nominated for "European Discovery of the Year" at the 2004 European Film Awards.

When Claire (played by Lola Naymark) learns that she is five months pregnant at the age of seventeen, she decides not to abort the baby and not to tell the man she had the child with (who seems to be married). Instead, she quits her current job at a local supermarket and goes to work as an assistant for Madame Mélikian (Ariane Ascaride), an embroiderer for haute couture designers. Mélikian has just lost her only son in a motorcycle accident. Claire shows her willingness in taking her duties, as well as taking over Mélikian's private order when she is treated in the hospital.

Very nice movie, interesting and
fascinating to see how all these
embroideries are made.

Are you interested in embroideries:
www.lesbrodeusesparisiennes.com/

In deze film maken we kennis met de jonge Claire. Ondanks haar leeftijd, ze is amper 17, woont ze al een tijdje zelfstandig op een kamer in het provinciestadje Angoulème. Doordat ze alleen woont, kan ze voor haar omgeving verbergen dat ze al een tijdje zwanger is. Toevallig komt ze in contact met mevrouw Melikian, een ietwat oudere vrouw die een atelier runt waar zij werkt aan jurken voor topdesigners uit Parijs. Mevrouw Malikian heeft net haar zoon verloren en neemt Claire onder haar hoede.

Hele mooi film, interessant en boeiend tegelijk.

Leuk om te zien hoe al de borduursels

worden gemaakt.

Embroided shawl!



Etre et avoir! To Be and to Have!

Être et avoir (2002) is een Franse documentaire die over een van de vele Franse dorpsschooltjes gaat.

De film werd geregisseerd door Nicolas Philibert. De documentaire volgt de kinderen van een klein plattelandsschooltje (Saint-Étienne-sur-Usson) en hun meester Georges Lopez.

Deze film won in 2002 de prijs voor beste documentaire op het Valladolid International Film Festival, de Prix Louis Delluc, de "Best Documentary Award" op de European Film Awards. In 2003 won het de juryprijs op het Full Frame Documentary Film Festival en een César voor beste montage. In 2004 won het een NSFC Award als beste documentaire.

In 2003 was de film genomineerd voor drie Césars, waarvan de twee andere nominaties voor beste regisseur en beste film waren. De film was in 2004 genomineerd voor een DGGB Award van de Directors Guild of Great Britain in de categorie "Outstanding Directorial Achievement in Foreign Language Film" en voor de BAFTA Film Award op de BAFTA Awards als beste niet-Engelstalige film.

To Be and To Have (French: Être et avoir) is a 2002 French documentary film directed by Nicolas Philibert. It was nominated as an "Out of Competition" film at the 2002 Cannes Film Festival.

The documentary's title translates as "to be and to have", the two auxiliary verbs in the French language. It is about a primary school in the commune of Saint-Étienne-sur-Usson, Puy-de-Dôme, France, the population of which is just over 200. The school has one small class of mixed ages (from four to twelve years), with a dedicated teacher, Georges Lopez, who shows patience and respect for the children as we follow their story through a single school year.
The film won several awards, including the 2003 Sacramento French Film Festival Audience Prize.

Himalaya!

Great movie!

Himalaya is a story set against the backdrop of the Nepalese Himalayas. At an altitude of five thousand meters in the remote mountain region of Dolpo, Himalaya is the story of villagers who take a caravan of yaks across the mountains, carrying rock salt from the high plateau down to the lowlands to trade for grain. An annual event, the caravan provides the grain that the villagers depend on to survive the winter. The film unfolds as a story of rivalry based on misunderstanding and distrust, between the aging chief and the young daring herdsman, who is both a friend and a rival to the chief's family, as they struggle for leadership of the caravan.

The cave of the yellow dog! A great movie!

In de schitterende weidsheid van het Mongoolse landschap

leeft een nomadenfamilie met zijn kudde schapen.

De oudste dochter Nansal vindt in een grot een zwerfhond

die ze Zochor noemt. Ze houdt hem tegen de wil

van haar vader die bang is dat hij contact met de

wolven heeft gehad. Op een dag verdwaalt Nansal

op de steppe en ze komt bij een oude vrouw

die haar de regels van reïncarnatie uitlegt: de ziel

verhuist van lichaam naar lichaam tot ze een hond wordt

om daarna, in zeldzame gevallen, als mens

geboren te worden. Moet hond Zochor zo meteen

alleen achterblijven, als het gezin zijn tenten

opbreekt en verder trekt?

 

The little nomad girl Nansal finds a baby dog in the mongolian

field, who becomes her best friend - against all rejections

of her partents. Only as the little dog, Zochor, saves the

life of the youngest son, father and mother finally

see his good soul. A story about a mongolian family

of nomads - their traditional way of life and the

rising call of the City.

Splendid film, which I have seen in the cinema a few

years ago and which I have bought to see more.

This movie is certainly recommended.

Pane e tulipani! Bread and tulips!

This film takes place in and around Venice!

Beautiful images of Venice!

This is truly a good mood film!